Çocuklar ve Sanat,
Bugün Cumartesi
patronumun verdiği önemle görevlerden birini yerine getiriyorum. Çok fazla iş
yerinde vakit geçirdiğimi düşünen patronum fazla asosyal olduğumu kibarca ima
ettikten sonra ruhumu besleyecek sosyal aktivitelere katılmamı istedi. Anish
Kapoor sergisi ile işe başladım ben de. Emirgan taraflarında müthiş boğaz
manzaralı bir köşk. Kocaman sütunların ortasında adam boyunda kocaman bir at
heykeli. İsmi de zaten buradan geliyor “Atlı Köşk”. Giriş ücretli ancak çok
pahalı değil, 8 TL’yi gözden çıkarırsanız problem yok. Bir de ulaşım sorunu
var, Beşiktaş üzerinden vasıta var, özel araçla gidilmez çünkü otoparkı çok
küçük. Kapıdan girince yemyeşil bir dünya karşılıyor sizi mavi selviden
manolyaya, ortancalara hatta zeytin ağaçlarına kadar ayrı bir dünya. Botanik
bahçe gibi. Her bitkinin ön tarafında türünü belirten tabela var. Ortancalar
harika. Birde toprağa gömülmüş gibi duran kadın heykeline bayıldım ben bu
bahçeden zor ayrıldım. Tepede ise artık müzeye dönüştürülmüş köşk ve ayrı bir
müze binası var. Birde kocaman bir balkon ancak bu öyle bir balkon ki önünde
sadece muhteşem bir deniz var, göz alabildiğince deniz. Gençler facebook’a
koymak için ha bire fotoğraf çekiyor, sesi bile rahatsız edici flaşların ne o
öyle “şak şak şak”.
Sonra bilet
masasından biletimizi alıp Anish Kapoor sergisini gezdik. Aman Allah’ım kocaman
devasa taşları nasıl da işlemiş. Neredeyse 5 metre boyunda duvardaki o tuhaf
yarık bana bir yandan korkutucu bir yandan da muhteşem gözüktü. İçinde
kaybolacakmışım gibi hissettiğim o derin ve parlak küreye öyle bir dalmışım ki
bekçinin “platforma çıkmak yasak” diye bağırmasıyla kendime geldim. Bildiğin
platformun üzerine çıkıp burnumu dayamışım heykele. Nasıl oldu anlamadım. Küçük
çocuklar da vardı sergi de aileleriyle gezen. İpek adlı ufak bir şirin de benim
gibi platforma çıktı eserlere bakarken ancak ona bağrılmadı hatta dokunulmadı
bile. Çok tatlıydı doğrusu. Küçük bir çocuk grubu ve anneleri giriş için kayıt
yaparken ufak bir kız “Anne Azra da burada onu da kayıt edin” dedi ikide bir
sanki anneleri onun farkında değilmiş gibi. Acaba çocuklar bu eserlere
baktığında ne düşünüyor? Anneleri sürekli çocuklara eserleri anlatıyor ancak
hiç biri “Sence bu nedir?” diye sormuyor çocuklara.
Onların vereceği
cevapları çok merak ediyorum. Çocuk sahibi olmak muhteşem bir şey. Onların
dünyaları ve fikirleri çok orijinal. Bütün dürüstlükleri ve fikirleriyle ilham
kaynağılar benim için. Sabancı müzesindeki sergileri takip etme kararı aldım.
Bu tür sergileri keşfetmek ve takip etmek istiyorum, gerçekten de dünyaya
bakışını etkiliyor insanın. Sahilde yaptığım yürüyüş ve muhteşem hava da günün
diğer artıları arasında. Anish Kapoor gerçekten de farklı bir sanatçı.
Patronuma hayatıma kattığı güzellikler için ne kadar teşekkür etsem az. Onu
tanıdığım için çok mutluyum. Kendisi yaklaşık ellili yaşlarında çok tecrübeli
bir kadın mühendis. Yaklaşık otuz yıldır mesleğini yapıyor. Genç bir kadın
mühendis olarak benim için muhteşem bir örnek şu hayatta. Mühendis olmasına
karşın hayatın bu ince yönlerini yakalayabilmesi ve bunları bize aşılaması o
kadar güzel ki. Böyle insanlara ihtiyacımız var gerçekten.
Sanatın
hayatınızdan eksik olmaması dileklerimle,
Sevgiler,
Cansu Uğur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder