23 Nisan 2014 Çarşamba

Erkekler Üzerine

Erkekler Üzerine,

       Bir erkek kardeşimin olması bu insan türü hakkında küçük yaşlardan itibaren bilgi sahibi olmamı sağladı. Çocukken çokta farklı değildik. Karateye beraber giderdik, kavga ederdik, 2 yaş büyük olduğum için 10 yaşına kadar onu hep dövebilirdim. Beraber yaramazlık yapardık, hani parktaki çocuklarla kavga çıkarmıştık, salıncak sıramızı vermemek için. Üstelik evdeki tüm eşyalar ya onunda ya benim. Yeni alınan ilk çekyat benimdi. İkinci alınan onundu. Gameboyumu içini merak ettiği için parçalara ayırmış sonra toparlayamamıştı. Evdeki radyoyu da halletmişti. Birde benim civcivimi banyo yapmak için su dolu kaba batırıp çıkararak boğulmasına neden olmuştu. Çocuktu anlamıyordu işte. Az kavga etmedik bayramda elinde patlayan torpil için ömür boyu pişmanlık duyacağım Allah’tan bir şey olmadı.
     Sonra büyüdü, koca bir delikanlı oldu. Üniversite kazandı, derslerine odaklandı. Sevgilileri olmaya başladı. Kız arkadaşlarını hep anlattı bana, çocukken bir türlü anlaşamayan iki kardeş büyüdükçe iki yakın sırdaş oldu. Ancak erkeklerin özelliklerini onun sayesinde anladığımı hiç söylemedim ona. Önce bir kıza aşık oldu, kız da ona. Üstelik dünya tatlısı, tanıştığım ve çok beğendiğim biriydi. Bir süre sonra başka bir kızla tanıştı ve bu sefer ona tutuldu üstelik bir süre ikisini bir arada idare etmiş. Bunu sonradan öğrendim. Ona bunun yanlış olduğunu asla insanları kandırmaması gerektiğini anlattım evet artık birinden hoşlanmayabilirsin henüz çok gençsin duygularının değişmesi doğal. Ancak bunu o tatlı kıza söyle, başlarda üzülse de o da çok genç elbet birileri çıkar karşısına dedim. Kızlar onunla bir gelecek hayal ederken o şimdiden kendini yurtdışına atma planları yapıyor. Kendi hayatını kurma çabasında, yeni yerler görme, dünyaya açılma. Ancak kız arkadaşı ona o kadar ilgi gösteriyor ki adeta hayatının merkezinde sadece erkek kardeşim var gibi.
Böyle olunca üzülmeden edemiyorum. Neden biz kadınlar böyleyiz? Erkekler için bir anda tüm hayatımızı ortaya koyuyor ve sadece onları hayatımızın merkezine oturtuyoruz. Ben de bu kızlardan çok farklı olduğumu asla iddia etmiyorum. Bir erkek için işimizden, kariyerimizden vazgeçmeye gönüllü oluyoruz? Kadınların belki de yüzyıllardır cevabını aradığı bir soru. Sevmek vücudumuzda hangi değişiklikleri yapıyor, hangi hormonları aktif ediyor? Bu hormonları bir an önce bulup kökünü kazımamız lazım. Onlar davet ettiğimiz tiyatro etkinliğinin hangi tarihte olduğunu bile unuturken, onu görmek istediğinizde “hayır işim var” derken. Bize adam gibi vakit ayırmayıp hayatı kendi istedikleri şekilde yaşarken bize ne oluyor? Neden kendimizi üzüyoruz hep, ağlamak hiçte güzel değil.
      Büyürken farkında olmadan kafamıza yapışan “erkekler her şeyden önemlidir” reklam tabelasını niye bir türlü kaldıramıyoruz. Biliyorum bizim neslimiz için çok geç düşünsenize bu tabela ile büyüyen 6 milyon insanı nasıl değiştirebiliriz? Ancak benden sonrakilere bu tabela işlememeli sadece bunu yapsam etrafımdaki 20 kişiye bile ulaşsam kafi.
     Hiçbir şey, hiçbir erkek benim kariyerimden, mutluluğumdan, kafamın rahat olmasından önemli değil. Asla önemli olmayacak. Hayatımı canımdan bezdiren hiçbir erkeğe müsamaha veya sabır göstermeyeceğim. Bana saygı duymayan ve değer vermeyen hiçbir erkeği yanımda ne olursa olsun barındırmayacağım. Kendimce yazdığım bu yemini ömrümün sonuna kadar tutacağım.

Güzel günler sizinle olsun,

Sevgiler,

Cansu Uğur

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder