Söğüt Dalları Altında,
Siz bilmezsiniz,
benim okuduğum yerde bir söğüt ağacı vardı. Yaprakları hemen kenarındaki gölün
üzerine ulaşmaya çalışırmış gibi uzanırdı. Ağacın tam altına birkaç bank
koymuşlardı. Öğle arasında çayını kahveni içmek biraz kafa dinlemek harikaydı.
Ben önemli problemlerimi bu ağacın altında tartardım. Gelecek olan sınav
tufanını nasıl atlatacağımı, param ile nasıl ayın 8’ine kadar idare edeceğimi.
Sevdiğim insanların beni kırdıklarında içime attığım göz yaşlarını hep bu
ağaçla paylaştım. Kafamı yukarı kaldırdığında ince narin dallarına hayran
kalırdım. Kışın bile güzeldi. Yağmurda ayrı güzel.
Hayatımda bu
nedenle hep ayrı yeri olacak söğüt ağacının. Bir keresinde ağaçları tanıyan bir
arkadaşım bu ağacın türünün salkım söğüt olduğunu söylemişti. Hatta bir de şiir
okumuştu söğüt ağacı ile ilgili. Ne çatlak kızdı. Çok iyi anlaşırdık. Tabi iki
çatlak nasıl anlaşmasın.
Az ağlamadım
altında, az muhabbet etmedik sevdiğim insanlarla. Az düşünmedim yaşam hakkında.
Şimdi bırakın o ağacı görmeyi şehirde nerede salkım söğüt bulabilirim bir göl kenarında
bilmiyorum.
Sevgiler,
Cansu Uğur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder